อดใจรอไม่ไหวแล้วที่จะได้พบกัน เพื่อสัมผัสผิวกายและสัมผัสถึงความร้อนระอุ รอยจูบอันอ่อนโยนเหล่านั้นวางลงบนตัวฉัน ร้องโหยหวนให้ลึกขึ้นภายใน ความฝันเป็นจริงเสมอ ใช่ ฉันรู้เพราะฉันพบคุณ ความซื่อสัตย์ ไว้ใจ ฝุ่นพิกซี่ บางทีจะทำให้เป็นมากกว่าราคะ จับมือฉันไว้ แล้ววิ่งหนีไป ถ้าเธอจากไป ความรักของฉันก็จะคงอยู่ ทุกครั้งที่เราคุยกัน ทุกครั้งที่หายใจ อยู่กับคุณ เหมือนโรคที่ควบคุมไม่ได้ ภายในหัวใจของฉันคือที่ที่คุณคอยช่วยเหลือในชีวิตของฉันทุกวัน ตอนนี้คุณรู้แล้วว่าฉันรู้สึกอย่างไร หัวใจของฉันบนหน้ากระดาษ ซองจดหมายที่ผนึกไว้
