Dove się mylił, mylił się. Idąc na północ, szedł na południe, wierzył, że pszenica to woda. Wierzył, że morze jest niebem niż noc rano. Że gwiazdy rosną, że ciepło spada. Że twoja spódnica była twoją bluzką, że twoje serce było w domu. (Zasnęła na brzegu, ty na szczycie gałęzi.
