brunobrasileiro

Zal er niet meer zijn we zullen niet meer samenleven Ik zal je kind niet opvoeden Ik zal je zoon niet naaien Ik zal je 's nachts niet hebben Ik zal je niet kussen als ik vertrek. Je zult nooit weten wie ik was, waarom anderen van me hielden. Ik zal niet weten waarom, noch ooit, als het echt was wat je zei dat het was, noch wie ik was noch wie ik voor jou was, noch hoe het zou zijn geweest om samen te leven, houd van ons, wacht tot we zijn. Niet meer dan ik voor altijd en je zult al niet meer voor mij zijn dan jij. Je bent niet meer in een toekomstige dag. Ik zal niet weten waar je bij wie woont, zelfs niet als je het je herinnert. Je zult me ​​nooit zo omhelzen, nooit. Ik zal je niet meer aanraken. Ik zal je niet zien sterven. Ida Vilarià ± o, niet meer. Sterke knuffels, Xavier